શ્વાસ મારો_“શયદા”

શ્વાસ મારો_“શયદા”
આપણો છે,આપણો ક્યાઁ થાયછે.?
સ્વાસ મારો જિન્દગીને ખાયછે.

દૂર છે ઘર,છે વિકટ રસ્તા બધા,
ઓ અજાણ્યા જીવ કયાઁ તુઁ જાયછે.

નીકળી જા વિશ્વની ઘટ માળ થી,
ફેર માઁ શુઁ કામ ફેરા ખાય છે.

કોઈના પણ નામનો આધાર લે,
એ વિના સૌ અવનિમાઁ અટવાય છે.

એક એનુ નામ કઁઈ ઓછુઁ નથી,
અર્થ એના તો હજારો થાય છે.

ભેદ કયારે વેદના પામીશ હુઁ
કોઇનાથી ચાર આંખો થાય છે.

આજ “શયદા” વાત એ સમજી ગયો,
આપનો અન્યાય એ પણ ન્યાય છે.

“શયદા” (અશ્રુ ચાલ્યા જાયછે-29)
.