નયનછે,ચમનછે ,

નયનછે, ચમનછે ,
હસતુ વદનછે.

ધરતીને આકાશ,
દુલ્હા દુલ્હનછે.

છે પાષાણ હલકુ
ફુલોનુ વજન છે.

મુસાફર અમેતો
ધરા આ વતનછે.

ફકત એક મઁઝીલ
કબરમા જીવનછે.

ટહુકેછે કોયલ ,
રઝળતુ કવનછે.

પ્રણયની ક્થામા
હ્ર્દયપર દમનછે.

નફરતના પૂષ્પો,
આ કેવુ ચમન છે.

અમારી મતાતો,
ધરાને ગગનછે.

બળી જાય દીપક,
ફૂલોનુ કફનછે.

.મોહમ્મદઅલી ભૈડુ”વફા”