….ઊઠી ચાલ્યો જઈશ. _મસ્ત’હબીબ’સારોદી મર્હુમ

સિતારાથી ભર્યો શ્યામલ હવે ઘુંઘટ હટાવી દે,
ઉઠાવ એ આવરણ સન્ધ્યા સવારોના વદન પરથી,
અદાઓ એકધારી જોઈ કંટાળી ગયોછુઁ હુઁ,
નજર થાકી ગઈછે નિત્યા એના એજ દર્શન થી!

કે આ વેરાન દ્ર્શ્યોને ભક્તિભાવનાઁ બઁધન !
અને આ ભુખથી ત્રાસી ઊઠેલાનાઁ જીવન તો જો !
અરે આ મ્લાન ચહેરાઓ! સિતારાઓનાઁ પુલકિત મન!
ખુશાલીના જનાઝામાઁ આ સ્મિત કરતાઁ વદન તો જો!

જરા દ્રષ્ટિ તો કર આ પુરાતન અનજુમન તારી ,
પ્રતીક્ષા ,મીટ, માઁડીને કરે છે નવ -પ્રકાશોની,
નવાઁ દ્ર્સ્યો તુઁ સર્જી દે, બધુઁ વાતાવરણ પલટાવ,
હવે તુઁ ખત્મ કર જૂનુઁ જગત ,સ્રુષ્ટિ નવી સર્જાવ !
નવી દ્રર્ષ્ટિ તેઁ આપી તો નવા દ્રશ્યોનુઁ સર્જન કર !
નહીઁ તો આ જગત ‘સર્જન_પરિષદ નુઁ વિસર્જન કર !
ઊઠી ચાલ્યો જઈશ નહિતર હુઁ તારી અંજુમનમાઁથી!

_મસ્ત’હબીબ’સારોદી મર્હુમ